Projekty

Rok 1920, w którym na szalę postawiony został cały byt narodu, to rok największego w XX wieku polskiego zwycięstwa z zewnętrznym, bezwzględnym wrogiem. Sto lat temu Polacy masowo opowiedzieli się za Ojczyzną, a przeciwko zagrażającej Europie ideologii. Polska samotnie stanęła na drodze bolszewizmu.

Historia ta opowiedziana została poprzez teksty (dzienniki, wspomnienia, listy…) samych uczestników i świadków wojny – począwszy od przywódców państw, generałów, po szeregowych żołnierzy i cywilów – które skomponowane są z licznymi fotografiami, plakatami i grafikami z epoki.

Irena Jarosińska (1924-1996) była jedną z pierwszych i najważniejszych w powojennej Polsce kobiet-fotoreporterek, aktywną animatorką sztuki i poszukującą artystką, której działania zataczały szerokie kręgi, często wychodząc poza sferę fotografii. Jako fotoreporterka w latach 50. przemierzała polską wieś na zlecenie redakcji pism rolniczych, później pracowała dla prestiżowych czasopism ilustrowanych: „Świat” i – przez długie lata – „Polska”. Dla prasy fotografowała tematy społeczne, znane postaci świata kultury czy nauki, plany filmowe. Równocześnie Jarosińska była z krwi i kości artystką.

Książka „Dwór na wulkanie” (podtytuł: "Dziennik ziemianki z przełomu epok 1895–1920") to publikacja prowadzonego na bieżąco dziennika Janiny z Fuldów Konarskiej (1880–1948), obejmującego czasy od końca XIX wieku po rok 1920. Jest to niepublikowany dotąd dziennik, w którym przenikają się dwie warstwy – relacja osobistych doświadczeń Autorki i jej bliskich oraz opis istotnych wydarzeń z dziejów Polski: rewolucji 1905 roku i – przede wszystkim – I wojny światowej.