Archiwum Fundacji Ośrodka KARTA zrealizowało zadanie opracowania i upowszechniania dokumentów dotyczących działalności NSZZ "Solidarność" z okresu sierpień 1980 - grudzień 1981.
Prace nad kolekcją archiwalną pn. „Solidarność – narodziny ruchu”, która w 2003 roku została wpisana na listę UNESCO „Pamięć Świata”, trwały od maja do grudnia 2019 roku.
W ramach projektu zrealizowaliśmy prace nad materiałami archiwalnymi Fundacji Ośrodka KARTA dokumentującymi szeroko rozumianą pomoc osób indywidualnych i organizacji z państw zachodnich, kierowaną do Polski w okresie PRL, zwłaszcza po wprowadzeniu stanu wojennego. Materiały te dotyczą bezpośredniej pomocy dla obywateli polskich (wsparcie medyczne i materialne), działań mających na celu wspieranie polskiej opozycji demokratycznej (manifestacje prosolidarnościowe, pomoc techniczna i finansowa) oraz rozpowszechniania informacji o sytuacji w Polsce.
W 2019 roku Ośrodek KARTA realizował projekt "Na tatarskim szlaku – dokumentacja i popularyzacja tradycji i kultury Tatarów w województwie podlaskim".
W trakcie wyjazdu dokumentacyjnego na Podlasie nagraliśmy 32 relacje biograficzne - opowieści o kulturze, tradycji i religii polskich Tatarów. Naszych rozmówców nagrywaliśmy w Białymstoku, Bohonikach, Kruszynianach, Suchowoli i Sokółce.
Zadanie objęło przygotowanie publikacji w kwartalniku historycznym "Karta" nr 101 (jesień 2019), w którym metodą źródłową (wybór fragmentów wspomnień, dzienników, relacji i archiwalnych fotografii) opowiedziane zostało 65 lat historii Totalizatora Sportowego (1955-2020) oraz 80 lat Toru Wyścigów Konnych na Służewcu (1939-2019) na tle przemian politycznych i społecznych w XX-wiecznej Polsce.
Rok 1920, w którym na szalę postawiony został cały byt narodu, to rok największego w XX wieku polskiego zwycięstwa z zewnętrznym, bezwzględnym wrogiem. Sto lat temu Polacy masowo opowiedzieli się za Ojczyzną, a przeciwko zagrażającej Europie ideologii. Polska samotnie stanęła na drodze bolszewizmu.
Historia ta opowiedziana została poprzez teksty (dzienniki, wspomnienia, listy…) samych uczestników i świadków wojny – począwszy od przywódców państw, generałów, po szeregowych żołnierzy i cywilów – które skomponowane są z licznymi fotografiami, plakatami i grafikami z epoki.
Irena Jarosińska (1924-1996) była jedną z pierwszych i najważniejszych w powojennej Polsce kobiet-fotoreporterek, aktywną animatorką sztuki i poszukującą artystką, której działania zataczały szerokie kręgi, często wychodząc poza sferę fotografii. Jako fotoreporterka w latach 50. przemierzała polską wieś na zlecenie redakcji pism rolniczych, później pracowała dla prestiżowych czasopism ilustrowanych: „Świat” i – przez długie lata – „Polska”. Dla prasy fotografowała tematy społeczne, znane postaci świata kultury czy nauki, plany filmowe. Równocześnie Jarosińska była z krwi i kości artystką.
Projekt dotyczył działań dokumentacyjnych w Argentynie na rzecz ocalenia i utrwalenia zbiorów fotograficznych oraz nagrania relacji biograficznych w nurcie tzw. historii mówionej. Zeskanowaliśmy i opracowaliśmy zbiory fotograficzne polskich organizacji społecznych i osób prywatnych w Argentynie (w sumie 1000 fotografii) oraz nagraliśmy relacje Polaków mieszkających w prowincji Santa Fe i Cordoba (26 osób).
Dzięki dotacji ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury wzbogaciliśmy infrastrukturę Ośrodka KARTA o urządzenia mobilne na potrzeby spotkań i dokumentacji prowadzonych w terenie.
