Tłumaczenie i wydanie relacji Heinza Hegera „Die Männer mit dem rosa Winkel”, pierwszej opublikowanej historii byłego więźnia nazistowskich obozów koncentracyjnych (Sachsenhausen, KL Flossenbürg), prześladowanego na mocy paragrafu 175 za orientację homoseksualną. Pierwsza wersja tekstu powstała pod koniec lat sześćdziesiątych, książkę opublikowano dopiero w 1972 roku, została przetłumaczona na kilka języków i stała się relacją przełomową w badaniach dotyczących tej grupy ofiar nazizmu.
Książka – relacja autorstwa Heinza Hegera pt. Die Männer mit dem rosa Winkel została opublikowana w 1972 roku (Verlag Merlin). Do roku 1993 książka była wznawiana jeszcze trzykrotnie. W 1994 roku ukazał się przekład na język angielski, który był poprzedzony wprowadzeniem autorstwa Klausa Müllera, badacza związanego z USHMM, który na początku lat dziewięćdziesiątych przeprowadzał wywiady z byłymi więźniami obozów koncentracyjnych prześladowanymi na mocy Paragrafu 175. Müller brał również udział w projekcie filmowym Paragraf 175 (reż. Rob Epstein, Jeffrey Friedman) z 2000 roku. Bohaterami tego dokumentu, nagrodzonego na festiwalu filmowym w Sundance, były homoseksualne ofiary obozów koncentracyjnych, które bardzo często po raz pierwszy, tak otwarcie opowiadały o swoich doświadczeniach wojennych (m.in. Karl Gorath, Piere Seel, Gad Beck).
Wspomnienia Hegera są do dziś uznawane za unikatowe, nie tylko ze względu na przełamanie tabu związanego z tą grupą ofiar narodowego socjalizmu, ale przede wszystkim ze względu na przerażający opis cierpienia tej grupy ofiar, która była prześladowana również po wojnie – Paragraf 175 przetrwał w NRD i RFN do końca lat sześćdziesiątych XX w. (całkowicie wycofany z niemieckiego prawodawstwa dopiero w 1994 roku).
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury
