Przypominanie historii żydowskiej...

Ośrodek KARTA i Katedra Judaistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego serdecznie zapraszają na spotkanie "Przypominanie historii żydowskiej. Getto warszawskie i jego dokumentacja".!cut!

Inspiracją do rozmowy jest książka Archiwum Ringelbluma. Dzień po dniu zagłady, reedytowana przez Ośrodek KARTA w serii „Żydzi polscy”.

W ramach spotkania odbędzie się pokaz filmu dokumentalnego "Niedokończony film" (scenariusz i reżyseria: Yael Hersonski, 1h 28’, 2010) oraz dyskusja z udziałem Aleksandry Janiszewskiej (sekretarz redakcji i redaktor serii „Żydzi Polscy”, Ośrodek KARTA) i dr Edyty Gawron (Katedra Judaistyki UJ).

Spotkanie i pokaz filmu odbędą się 8 grudnia 2011 o godz. 17.00 w Katedrze Judaistyki UJ, ul. Józefa 19, Kraków. Wstęp wolny.

Konspiracyjna organizacja Oneg Szabat, działając z inicjatywy zakorzenionego w kulturze polskiej historyka Emanuela Ringelbluma (1900-1944) zbierała w czasie wojny szczegółową dokumentację życia i zagłady ludności żydowskiej. W książce znalazł się wybór z gromadzonych przez członków tej organizacji dzienników, listów, dokumentów urzędowych. Zestaw ten nie stanowi jednak próby prezentacji całego korpusu Archiwum, ale został tak skomponowany, by zobrazować dynamikę postępowania Zagłady – od zdziwienia Żydów ich nagłą dramatyczną zmianą sytuacji tuż po wejściu wojsk niemieckich, przez piekło gett i wywózek, po ciszę w opustoszałych ruinach. Blisko połowa tekstów zachowanych w Archiwum zapisana była w języku jidysz, reszta przeważnie po polsku. Autorzy z reguły pozostają anonimowi, nazwiska tych, których jednak udało się zidentyfikować, zebrane zostały na końcu książki i uzupełnione krótkimi biogramami.
W roku 1999 Archiwum Ringelbluma zostało wpisane przez UNESCO, w uznaniu wartości tego zbiorowego świadectwa, na liście „Pamięć Świata” (Memory of the World).

"Niedokończony film" – dokument odsłaniający wstrząsający obraz życia Żydów w warszawskim getcie. Opracowany został na podstawie materiałów przygotowanych przez niemiecką ekipę filmowców, która w 1942 roku otrzymała zlecenie, by nakręcić w getcie film propagandowy. Pozostała po nich godzinna wersja wstępnie zmontowanego materiału, trochę usuniętych fragmentów i jeden film skręcony kolorową kamerą. Wykorzystując wszystkie te nagrania, opatrując je relacjami świadków (spisanymi 69 lat temu i nagranymi współcześnie z żyjącymi byłymi mieszkańcami getta) oraz innymi archiwalnymi danymi, twórcy próbują dotrzeć do prawdy, ukazać nagie zło wynikające z uprzedzeń.  Dokument miał swoją polską premierę w 2010 roku na festiwalu Planete Doc Review.